Arek Zawiliński i Na Drodze -" Blues Piotra Francuza - Szary Pies z Tenn...

Ten czwarty.

   Ten dodatkowy  sposób patrzenia, mój dodatkowy. Wiemy o czymś, mamy świadomość że gdzieś tam istnieje coś, ale jednak guzik wiemy zanim nie zobaczymy. Zastanawiam się jak to nazwać, patrzenie z ciekawości ma jakiś pejoratywny wydźwięk. Może patrzenie z zainteresowania? Właśnie nie z zainteresowaniem tylko z rodzącego się w naszej głowie zainteresowania kimś, czy czymś. Szkoda że w ten sposób nie można zobaczyć  jakiś idei, myśli albo uczyć. 

   Córka koleżanki z pracy jest zatrudniona w warsztatach terapii zajęciowej i bardzo często przynosi do nas  różne drobiazgi wykonane przez osoby niepełnosprawne w ramach tych warsztatów. Broszki - róże z materiału, kartki świąteczne, stroiki na Wielkanoc i Boże Narodzenie i inne różne cacuszka, które  za parę złotych namiętnie wykupujemy, bo są na prawdę bardzo ładne i niepowtarzalne. Za to kupowanie zostaliśmy wytypowani jako firma do otrzymania nagrody " Brązowe Drzewko Szczęścia " , które miało być uroczyście wręczone na zorganizowanej z tej okazji imprezie .  Szef nie palił się żeby tam jechać, więc pojechałyśmy my z siostrą zgodnie, godnie reprezentować firmę. Chciałam jechać, dużo słyszałam o takich miejscach, o podopiecznych,  ale ciężko mieć jakieś wyobrażenie jeżeli się nie zobaczy. Nie zawiodłam się, zboczyłam jaki to wszystko ma sens, jakie to jest ważne i potrzebne dla tych ludzi. Czuję się potrzebni, docenieni, wyszli z domu, nawiązali kontakty, dużo się nauczyli, wielu z nich przełamało swoje największe strachy. 

     Tak myślę, że od tego zapatrzenia na nich, na ich pracę, radość, zmienił mi się sposób patrzenia na wiele moich problemów, z tej nowej perspektywy zupełnie banalnych.

Blues o poranku do tego pasuje.